Güneydoğu Ergenekon`u -4-

Güneydoğu Ergenekon`u (4):
İşaret `itirafçı komutanlar`dan
Onlar, Aygan`ın sözünü ettiği itirafçıları yıllar önce pek çok `kayıp` öyküsünün aktörü olarak tanımışlardı. Her biri `son`u olmayan öykülerinde farklı bir isimden söz ediyor; `komutan`ın yanına `Berdan`ı, `Hakim`i ekleyerek...
Bölge halkı üzerinde sadece isimlerinin bile korku yaratmaya yettiği itirafçılar, mağdurların ifadelerine yeni yeni yansımaya başlasa da Abdülkadir Aygan bazılarını gayet iyi tanıyordu. Aygan, bu isimlere ilişkin 2004`te bilgi verirken, itirafçı ve askerlerden oluşan timlerin faaliyetlerine de ışık tutuyordu: `Aslen Cizre`li olan itirafçı Abdülhakim Güven, Diyarbakır E Tipi Kapalı Cezaevi`nden bırakıldıktan sonra Cizre`de Jandarma Komutanı Yüzbaşı Cemal Temizöz`ün emrine girdi.
Ve Adem Yakın, Hıdır Altuğ, Berces Ergin, Hüseyin Bülbül, Sefer Bildik gibi itirafçı ve uzman çavuşlardan oluşan bir ekip kuruldu. Bunlar o yörede Cizre Jandarma İlçe Komutanlığı emrinde çalışan kişilerdi. Resmi olmamasına rağmen o zaman yüzbaşı olan, sonra da JİTEM Komutanı olan ilçe komutanı Cemal Temizöz, bunların yanına iki üç tane de uzman çavuş vermişti. Onlar da sivil giyimliydi. O bölgede terör estiriyorlardı.`
`Berdan` alıp götürdü
Kimilerinin `sözde itirafçı` diye nitelendirdiği Aygan`ın açıklamalarını doğrulayan bir örnek de Reşit Acar`ın anlattığı kardeşi Mehmet Acar`ın 1994`teki kayboluş öyküsü.
`Şubat ayıydı. Abdülhakim Güven, `Berdan` ve `Hakim` kod adlı itirafçılarla, bir sivil daha, üç kişi Toros marka beyaz bir binek arabayla köye geldiler. Abdülhakim Güven o zaman bıyıklıydı. Sonra gördüğümde bıyığını kesmişti. Orta boylu, beyaz tenli, koyu renk saçlı biri. Berdan esmer, kıvırcık saçlıydı. İkindi vakti geldiler. İfadesini alacağız diye, İlçe Jandarma`ya götürdüler.`
Reşit Acar, kardeşinin alınması üzerine korucubaşına gidip, `hatır` için aracı olmasını ister. Mehmet bırakılır ama bir hafta geçmeden aynı ekip tekrar gelir. Köy yolunda duran arabadan Bedran inip Mehmet`i çağırır.
`Giderken kardeşim bana `Eğer iki gün içinde dönmezsem beni sorun` dedi. İki gün bekledik, gelmeyince yine korucubaşı Demir`e gittim. `Eve gidin` dedi. Baktık yardım etmeyecek, jandarma komutanlığına gittik, `Buraya geldi ama bıraktık` dediler.`
Reşit Acar, kardeşinin örgüte yardım yataklıkla suçlandığını, altı ay cezaevinde yatttığını da aktardıktan sonra şu ayrıntıyı veriyor: `O dönemde Abdülhakim Güven de cezaevindeydi. Kardeşimi oradan tanıyordu. Bugüne kadar hiç savcılığa başvurmadık. Zaten sonuç alınmıyordu.`
`Anladım. Babam gitti...`
Kavallı Köyü muhtarı olan Yusuf Kalenderoğlu, 22.02.1995`te işleri için Silopi`ye gider. Dönemin kaymakamı ile görüştükten sonra, akrabaları Ahmet Dansık ve babası Mehmet Dansık`ın aracıyla köye dönmek üzere yola çıkarlar. Şahin Kalenderoğlu babasının görüldüğü son noktayı ayrıntıları ile anlatıyor:
`O hafta JİTEM elemanları sivil araçlarla arama noktaları kurmuşlardı. Beyaz ve siyah iki Toros arabaları vardı. Ortaköy ile BOTAŞ`ın bitişiğindeki Selebiye mezrası yolu ve Kavallı Köyü yolunda kimlik kontrolü yapılıyordu. Biz o zaman anlamıştık birilerini alacaklarını. Babamlar, Selebiye mezrasından Kavallı`ya giden yolda, BOTAŞ`taki askeri noktada alınıyorlar.
O zaman `Muhtar Ali` diye bilinen JİTEM binbaşısı, Silopi İlçe Jandarma Komutanı Abdullah Üsteğmen, `Cengiz` kod adlı Mahmut, Uzman Çavuş Özcan, Bekir Üsteğmen, Ali Binbaşı`nın emrinde çalışıyorlardı.
1993-95 arasında bunlar faaliyetteydi. Bizim köy, ilçe jandarma komutanlığına bağlıydı. Babamlar o akşam gelmedi. Sabah Silopi`de herkesi aradık. En son görenler `Eve geliyordu` deyince, ben anladım. Babam gitti...`
`Siz götürdünüz dedim`
Savcıya, emniyete, kaymakama çıkarlar. Hepsinden `Bizde yok` yanıtı alınca bu kez toplu olarak ilçe jandarmaya giderler. Şahin Kalenderoğlu, bu kez açıkça İlçe Jandarma Komutanı Abdullah üsteğmene `Siz götürdünüz. O siyah, beyaz taksiler kimin, nasıl kimlik kontrolü yapıyorlar` der ama yanıt değişmez: `Bizim sivil ekiplerimiz yok.` Bu sözü duyan `Mahmut` adlı itirafçı Şahin Kalenderoğlu`yu bir süre rahatsız etse de, babasının peşini bırakmaya niyeti yoktur.
`İki gün sonra Diyarbakır`a Hasan Kondakçı Paşa`nın yanına gittim. Diyarbakır Asayiş Komutanıydı. Alay komutanı da Mete Sayar`dı. Kondakçı Paşa bana, `Ben de arıyorum, acaba PKK dağa mı götürdü` dedi. Ben de `PKK BOTAŞ`la Silopi arasında nasıl götürecek` dedim.`
Bütün uğraşılarına rağmen Şahin Kalenderoğlu tam 14 yıldır babasının izine ulaşamadı.
Hindi götürdüler, dönmediler
Zınar Fındık`ın savcılığa verdiği dilekçe pek çoğu gibi iki satırlık. Oysa babası Mehmet Fındık ve amcaoğlu Ömer Fındık`ın kayboluş öyküsü `pes` dedirtecek cinsten. İşte oğlu Zınar Fındık`ın ağzından bir yılbaşı ziyaretinin hiç bitmeyecek bir kabusa dönüşmesinin öyküsü:
`31 Aralık 1995`te muhtar olan abimi Silopi Jandarma Komutanlığı`ndan arıyorlar. `Yılbaşı için bize birkaç tane hindi getirin` diyorlar. Silopi Jandarma Komutanlığı, BOTAŞ Jandarma Karakolu, İlçe Emniyet Müdürlüğü`ne vermek için sekiz-dokuz tane hindi koyuyorlar arabaya. Akşam geri gelmediler. O zamanlar akşam dışarı çıkmazdık. Hava kararıp eve gelmeyince endişelenmeye başladık. Üç araba dolusu insan İlçe Jandarma Komutanlığı`na gittik. `Evet geldiler ama buradan emniyete gittiler` dediler. Emniyete gittik, onlar da 10-15 dakika önce çıktıklarını söyledi. Belki köye dönmüşlerdir diye köye gittik, kimse gelmemiş. Yeniden jandarmaya, emniyete gittik `Haberimiz yok` dediler. Görenlerin anlattığına göre, önce babam girmiş emniyete. O çıkmayınca Ömer gitmiş sormaya ama o da çıkmamış. Sabah emniyet müdürlüğüne gittiğimizde, götürdükleri hindiler hâlâ emniyetin bahçesindeydi. Silopi Jandarma Komutanı Halil Yüzbaşı`ydı. Onlar misafirliğe gitmişlerdi, ama iki kurum arasında kayboldular. Dönemin emniyet müdürü ile Halil Yüzbaşı`nın ifadesinin alınmasını istiyoruz.`